Własności akustyczne okna, jego zdolność do tłumienia hałasu, mają istotny wpływ na kształtowanie się właściwych, komfortowych warunków dla osób przebywających w danych budynkach. Ważnym elementem na drodze poprawy izolacyjności akustycznej okna jest dobór odpowiedniego oszklenia. Miarą właściwości akustycznych szyb zespolonych jest ważony wskaźnik izolacyjności akustycznej Rw. Wyznacza się go badawczo w akredytowanych laboratoriach akustycznych w zgodzie ze stosownymi normami określając tłumienie dla poszczególnych pasm widma od 100 do 3150 Hz. Stosowane w budownictwie szyby zespolone mogą osiągać izolacyjność akustyczną Rw>50dB. Efekt ten można uzyskać kilkoma sposobami:
- użycie przynajmniej jednej tafli szkła o dużym ciężarze powierzchniowym (np. szkło 6 mm lub grubsze) – zasadniczo im większa jest sumaryczna grubość szkła w szybie zespolonej, tym odpowiednio lepsza izolacja akustyczna,
- zastosowaniem tafli o różnej sprężystości – wykorzystuje się tutaj właściwości tłumiące szkła klejonego (bezpiecznego),
- zróżnicowanie grubości szkła, efekt poprawy tłumienia uzyskuje się, gdy obie tafle różnią się grubością o przynajmniej 50 % (np. szkło float 4 mm + szkło float 6 mm). Można w ten sposób uzyskać poprawę tłumienia o 2-5 dB. Jest to jedna z najtańszych metod poprawy własności akustycznych szyby zespolonej,
- zastosowanie wypełnienia przestrzeni międzyszybowej gazem ciężkim.
Szyby dźwiękochłonne mogą być zastosowane we wszystkich rodzajach stolarki. Użycie konkretnej szyby jest uzależnione od charakteru hałasu, który ma być wytłumiony. Inną szybę stosuje się np. do wytłumienia dźwięków wolno jadącego pociągu, inną do wytłumienia dźwięków ruchu ulicznego, i jeszcze inną do przeszkleń elewacyjnych oraz w okna budynków lub mieszkań położonych na obszarach o dużym natężeniu hałasu (ulice handlowe, drogi szybkiego ruchu, okolica dworców, lotnisk itd.) i szczególnie zagrożonych aktami wandalizmu.